۱۳۸۷ بهمن ۱۱, جمعه
6 شهروند بلژيكي بر اثر فرو ريختن ساختمان جان باختند
The only way to achieve urban "compaction" is to build high.
A hundred years ago the great Chicago architect Louis Sullivan made an interesting remark about skyscrapers. "The social significance of the tall building," he said, 'is its most important attribute. It should be a proud and soaring thing that makes a powerful appeal to the architectural imagination. But where imagination is absent the case is hopeless."
The ultra-tall buildings that architects and engineers discuss today have not lost the quality of excitement and daring that Sullivan talked about. In Taiwan and China, Malaysia and Indonesia, Thailand and Singapore, Japan and Australia, such is the entrepreneurial spirit of these countries, sooner or later one will soar over a city to a height of more than half a kilometre. One day perhaps Sir Norman Foster's long planned 788 metre Millennium tower for Japan will exceed even that. Even it does, in the far distance, looms another goal, the realisation of Frank Lloyd Wright's Mile High Illinois, the greatest high rise project of all and already 50 years old.
Mile High Illinois
There is no longer any technological barrier to building high. Skyscrapers already under construction are using ultra-high-strength concrete that can withstand enormous loads on very small sections. They will be equipped with multi-speed lift systems with out-of-shaft car parking that no longer consume valuable floor space nor delay access to high levels. Their information technology will give them unprecedented global communicating power. They can be erected in 48 months. Balanced with tuned mass dampers and active structural frames a third millennium 90-storey building with 2,000 square metre floor plates - an edifice inconceivable ten years ago - will be able to operate at half the energy cost and twice the thermal efficiency of a 20th century eight-storey office block.
Millenium Tower
It is not true to say that today's super-skyscrapers are merely monocultural symbols. They are vertical streets with 200,000 square metres of serviced floor space at the service of 10,000 people 24 hours a day - not simply the daytime home of a few hundred office workers. Typically their first ten storeys are given over to shopping and entertainment; their towers incorporate not only huge office floors but hotels, restaurants and apartments. And, because they rise so high, all of this diverse accommodation stands, in urban planning terms, upon the head of a pin. A cluster of these towers would be a city above a city: a restoration of the distinctness of the city that has been progressively lost in our century. Buildings like this can be plugged into the existing transport infrastructure of an old city as easily as microprocessors can be added to the circuit boards of a computer. The new skyscraper is a miracle of power, technology and art. Why on earth does anyone oppose it?
Petronas Towers
The answer lies in the art historical value system, whose notion that cities are places of enormous wealth confuses appearance with performance, and whose idea of eternal worth flies in the face of nature. Out of this rear view mirror distortion of history has grown a deadly form of ancestor worship. Because of it, every ancient city is overloaded with buildings that are said to be priceless but in reality are useless. They are either too small, too irregular in shape, too hard to service or too distant from existing transport infrastructure to serve present day commerce. In the City of London alone there are thousands of these buildings. So many that, were it not for the bombing undergone during World War Two (followed more recently by the terrorist attacks of the IRA), there would be no available sites for new buildings at all. The city would be strangled by the inflexibility of its own past, like Petra or Jerash.
Today demand for large floor plate accommodation is rising again after years of recession. This time the planning philosophy is different. In Europe and the United States most policy makers reason that the more transport infrastructure spreads, the more vehicular movements there will be, the more intersections and interchanges, the more inefficiency and the more cost and pollution. One might expect these conclusions to lead them directly toward higher densities and taller buildings. They know the only way to achieve urban "compaction" is to build high. They know that, for expanding world financial centres that pride themselves on doing business face to face, there is no compacting alternative. And yet, as we see in Berlin as well as London, these city planners have lost the plot.
Thirty years ago the Canadian media philosopher Marshall MacLuhan explained the price we pay for the power of our technology to create an artificial environment for ourselves. The cost of this power is, he said, the shock effect produced by each new level of innovation. He saw that this shock acted like an anaesthetic, paralysing our ability to defend ourselves against change despite our determination to prevent it. This, he said, is why change occurs, despite the defences erected to oppose it. There can be no better example of this process than resistance to tall buildings in cities.
We should not be fooled when urban planners say that they want our cities to prosper as world financial centres in the 21st century. All too often what they really want is to continue applying their irrelevant art historical value system to the task. They want prosperity, yes, but they also want conservation areas, historic facades, protected view corridors and Listed buildings in such profusion that nothing new of economic size can ever be built where it is needed.
If resistance to tall buildings continues, all our cities will become more and more diluted by peripheral and satellite development. Over time the advantages of distant locations will seem more attractive to developers. Over time the boundaries that separate cities from rural areas will dissolve away. Over time what was once contained within the ancient walls of a city will leak away to the provinces and beyond. Anaesthetised by the challenge of the present, our city planners are clinging to the past. As a result the future, the dilution and decentralisation they
dread, advances upon them unopposed.
۱۳۸۷ بهمن ۱۰, پنجشنبه
جنبه های روانشناختی آسمانخراش ها
جنبه های روانشناختی آسمانخراش ها
تنها راه تراکم سازی شهری، مرتفع سازی است.
صد سال پیش معماری از شیکاگو با نام "لوئیس سالیوان" مطالب جالبی را در مورد آسمانخراش ها بیان کرد: "مشخصه اجتماعی یکی از ابعاد حایز اهمیت در ساختمانهای مرتفع است. این ساختمان ها می بایست آنچنان فاخر و عظیم باشند که بتوانند به قدرت خلاقه معماری جذابیت ببخشند. اما زمانی که شاهد فقدان این قدرت خلاقه هستیم این موارد بسیار ناامید کننده خواهند بود."
ساختمان های بسیار رفیعی که امروزه موضوع بحث معماران و مهندسین قرار گرفته است، فاقد خصوصیاتی همانند سرزندگی و تهور که سالیوان از آن سخن به میان آورده است، نمی باشد. تایوان و چین، مالزی و اندونزی، تایلند و سنگاپور، ژاپن و استرالیا را می توان روحیه کار آفرینی قرن اخیر نامید چرا که بر روی ساختمانهایی سرمایه گذاری کرده اند که در برخی موارد ارتفاع آنها به نیم کیلومتر می رسد. حتی ممکن است شاهد ساخت پروژه آسمانخراش 788 متری در ژاپن باشیم.
هم اکنون موانعی که قبلا سد راه ساخت آسمانخراش ها بوده است برطرف شده است. در آسمانخراش هایی که هم اکنون در حال ساخت هستند از بتون های بسیار مقاوم و مرتفع استفاده می شود؛ این بتون ها قابلیت این را دارد که علیرغم وزین بودنشان در یک فضای کوچک بر روی هم چیده شوند. همچنین این ساختمان ها مجهز به سیستم های بالابر و پارکینگ های پیلوتی پیشرفته هستند که نه تنها در استفاده از فضا صرفه جویی می شود بلکه زمان بسیار کمی هم صرف بالا رفتن از این طبقات می شود. داشتن اطلاعات فنی می تواند توان بی سابقه ای را در ایجاد ارتباطات جهانی به مهندسین و معماران عطا کند. این ساختمان ها در مدت 48 ماه سر به فلک می کشند. مثلا در هزاره سوم میلادی ساختمانی 90 طبقه با زیربنای 2 هزار متر مربع-ساختمانی که 10 سال پیش در تصور هیچکس نمی گنجید-نیمی از هزینه انرژی مصرفی و از نظر گرمایی دو برابر کارآیی یک ساختمان اداری 8 طبقه در قرن بیستم را خواهد داشت.
درست نیست که بگوییم ساختمان های بلند مرتبه ای که هم اکنون در دنیا ساخته می شوند صرفا تک منظوره هستند. این ساختمان ها در واقع یک خیابان عمودی هستند که 200 متر مربع مساحت زیربنایی آن در مدت 24 ساعت شبانه روز در اختیار 10 هزار نفر خواهد بود-نه تنها مکان استقرار چند صد نفر از کارکنان اداره ها در طول روز.
بطور معمول اولین ساختمان های 10 طبقه به مراکز تفریحی و بازارهای خرید اختصاص یافت و برج ها تنها مخصوص استقرار ادارات نبود بلکه به هتل ها و رستوران ها و آپارتمان ها مبدل گشت. به دلیل ارتفاع زیادی که برخی از این ساختمان ها دارند در شهرها ناهمگونی های بسیاری را از نظر ساختار شهر مشاهده می کنیم. در واقع این ساختمان های مرتفع را می توان شهری بر فراز شهر دیگر نامید. آسمانخراش های تازه تاسیس را می توان جادوی قدرت، تکنولوژی و هنر نامید.
چرا تا کنون فردی به طور جدی مخالفت خود را با ساخت این ساختمان ها اعلام نداشته است؟
پاسخ این سوال در این مطلب نهفته است که سیستم تاریخی ارزش هنر گویای این مطلب است که شهرها مکان در هم آمیزی ارزش های متفاوت با کاربرد ها و ظواهر متفاوت است. این مسئله آیینه ای از فرهنگ گذشتگان و آبا و اجداد بشر است. به همین دلیل است که هنوز شهرهای باستانی و قدیمی دنیا با وجود ساختمان هایی که به ظاهر بی ارزش تلقی می شوند اما در واقع بسیار ارزشمند هستند.
به تنهایی در شهر لندن صدها ساختمان قدیمی وجود دارد که از بمباران های جنگ جهانی دوم در امان مانده اند و دیگر هیچ فضای خالی برای ساخت ساختمان های جدید باقی نگذاشته است.
امروزه پس از گذشت سالها از دوران رکود تقاضاهای بسیاری برای ساختن ساختمان هایی با مساحت بالا و ارتفاع زیاد در جامعه مطرح است. هم اکنون فلسفه متفاوتی در ارتباط با نقشه کشی وجود دارد. در اروپا و امریکا تدوین کنندگان قوانین مملکتی به این صورت استنتاج می کند که هر چه زیرساخت های ارتباطی و حمل و نقل پراکندگی بیشتری داشته باشد، به تبع آن وسایل نقلیه بیشتری در شهر عبور و مرور می کنند در نتیجه نیاز به ساخت گذرگاه ها و تقاطعات بیشتری وجود دارد و در نهایت این مسئله به تحمیل هزینه های بیشتر و آلودگی روزافزون هوا منتهی می شود. آنها به این نتیجه رسیدند که تنها راه رسیدن به این هدف "تراکم سازی" و یا ساخت ساختمان های مرتفع در شهر می باشد.
سی سال پیش یکی از فلاسفه کانادا به توضیح بهایی پرداخت که در ازای نیروی فن آوری و برای خلق محیطی تصنعی پرداخته می شود. به گفته وی قیمت این نیرو دارای تاثیرات شوک گذاری است که در مقابل تولید سطح جدیدی از اختراعات به جامعه وارد می شود. او می گوید این شوک در واقع همانند داروی بیهوشی است که علیرغم اراده ما توانایی هایمان را برای دفاع از خود در مقابل این تغییرات فلج می کند. به همین دلیل اینکه تغییرات علیرغم مقاومت هایی که بر علیه آن صورت می گیرد پدید می آیند. برای بیان این مطلب هیچ مثالی واضح تر از مقاومت شهرها در مقابل ساخت ساختمان های بلند نیست.
هنگامیکه شهرسازان و معماران می گویند که مثلا "با ساخت فلان ساختمان در قرن 21 چشم انداز شهر را دگرگون خواهیم ساخت" نمی توان این ادعا را به منزله تغییر همه جانبه شهر دانست؛ بلکه می دانیم که با وجود ساخت و ساز های جدید در شهرهای پیشرفته جهان باز هم شاهد حفظ و نگهارای از ساختمان های قدیمی و باستانی شهر هستیم، بنابراین اولین مساله حفظ هویت اولیه شهر است.
اگر نتوانیم خود را با ساخت ساختمان های مرتفع مطابقت دهیم و همچنان شاهد مقاومت شهر ها در مقابل ساخت این ساختمان ها باشیم هرگز نمی توانیم با پیشرفت های نوین در جهان پیش رویم. در این صورت پس از گذشت سالها مرز میان نقاط شهری و روستایی به کلی از میان خواهد رفت و شهرها آنقدر وسیع می شوند که مرزهایی که از گذشته میان آنها وجود داشته به کلی تخریب خواهد شد و هویت کهن شهرها نابود می شود.
تنها راه تراکم سازی شهری، مرتفع سازی است.
صد سال پیش معماری از شیکاگو با نام "لوئیس سالیوان" مطالب جالبی را در مورد آسمانخراش ها بیان کرد: "مشخصه اجتماعی یکی از ابعاد حایز اهمیت در ساختمانهای مرتفع است. این ساختمان ها می بایست آنچنان فاخر و عظیم باشند که بتوانند به قدرت خلاقه معماری جذابیت ببخشند. اما زمانی که شاهد فقدان این قدرت خلاقه هستیم این موارد بسیار ناامید کننده خواهند بود."
ساختمان های بسیار رفیعی که امروزه موضوع بحث معماران و مهندسین قرار گرفته است، فاقد خصوصیاتی همانند سرزندگی و تهور که سالیوان از آن سخن به میان آورده است، نمی باشد. تایوان و چین، مالزی و اندونزی، تایلند و سنگاپور، ژاپن و استرالیا را می توان روحیه کار آفرینی قرن اخیر نامید چرا که بر روی ساختمانهایی سرمایه گذاری کرده اند که در برخی موارد ارتفاع آنها به نیم کیلومتر می رسد. حتی ممکن است شاهد ساخت پروژه آسمانخراش 788 متری در ژاپن باشیم.
هم اکنون موانعی که قبلا سد راه ساخت آسمانخراش ها بوده است برطرف شده است. در آسمانخراش هایی که هم اکنون در حال ساخت هستند از بتون های بسیار مقاوم و مرتفع استفاده می شود؛ این بتون ها قابلیت این را دارد که علیرغم وزین بودنشان در یک فضای کوچک بر روی هم چیده شوند. همچنین این ساختمان ها مجهز به سیستم های بالابر و پارکینگ های پیلوتی پیشرفته هستند که نه تنها در استفاده از فضا صرفه جویی می شود بلکه زمان بسیار کمی هم صرف بالا رفتن از این طبقات می شود. داشتن اطلاعات فنی می تواند توان بی سابقه ای را در ایجاد ارتباطات جهانی به مهندسین و معماران عطا کند. این ساختمان ها در مدت 48 ماه سر به فلک می کشند. مثلا در هزاره سوم میلادی ساختمانی 90 طبقه با زیربنای 2 هزار متر مربع-ساختمانی که 10 سال پیش در تصور هیچکس نمی گنجید-نیمی از هزینه انرژی مصرفی و از نظر گرمایی دو برابر کارآیی یک ساختمان اداری 8 طبقه در قرن بیستم را خواهد داشت.
درست نیست که بگوییم ساختمان های بلند مرتبه ای که هم اکنون در دنیا ساخته می شوند صرفا تک منظوره هستند. این ساختمان ها در واقع یک خیابان عمودی هستند که 200 متر مربع مساحت زیربنایی آن در مدت 24 ساعت شبانه روز در اختیار 10 هزار نفر خواهد بود-نه تنها مکان استقرار چند صد نفر از کارکنان اداره ها در طول روز.
بطور معمول اولین ساختمان های 10 طبقه به مراکز تفریحی و بازارهای خرید اختصاص یافت و برج ها تنها مخصوص استقرار ادارات نبود بلکه به هتل ها و رستوران ها و آپارتمان ها مبدل گشت. به دلیل ارتفاع زیادی که برخی از این ساختمان ها دارند در شهرها ناهمگونی های بسیاری را از نظر ساختار شهر مشاهده می کنیم. در واقع این ساختمان های مرتفع را می توان شهری بر فراز شهر دیگر نامید. آسمانخراش های تازه تاسیس را می توان جادوی قدرت، تکنولوژی و هنر نامید.
چرا تا کنون فردی به طور جدی مخالفت خود را با ساخت این ساختمان ها اعلام نداشته است؟
پاسخ این سوال در این مطلب نهفته است که سیستم تاریخی ارزش هنر گویای این مطلب است که شهرها مکان در هم آمیزی ارزش های متفاوت با کاربرد ها و ظواهر متفاوت است. این مسئله آیینه ای از فرهنگ گذشتگان و آبا و اجداد بشر است. به همین دلیل است که هنوز شهرهای باستانی و قدیمی دنیا با وجود ساختمان هایی که به ظاهر بی ارزش تلقی می شوند اما در واقع بسیار ارزشمند هستند.
به تنهایی در شهر لندن صدها ساختمان قدیمی وجود دارد که از بمباران های جنگ جهانی دوم در امان مانده اند و دیگر هیچ فضای خالی برای ساخت ساختمان های جدید باقی نگذاشته است.
امروزه پس از گذشت سالها از دوران رکود تقاضاهای بسیاری برای ساختن ساختمان هایی با مساحت بالا و ارتفاع زیاد در جامعه مطرح است. هم اکنون فلسفه متفاوتی در ارتباط با نقشه کشی وجود دارد. در اروپا و امریکا تدوین کنندگان قوانین مملکتی به این صورت استنتاج می کند که هر چه زیرساخت های ارتباطی و حمل و نقل پراکندگی بیشتری داشته باشد، به تبع آن وسایل نقلیه بیشتری در شهر عبور و مرور می کنند در نتیجه نیاز به ساخت گذرگاه ها و تقاطعات بیشتری وجود دارد و در نهایت این مسئله به تحمیل هزینه های بیشتر و آلودگی روزافزون هوا منتهی می شود. آنها به این نتیجه رسیدند که تنها راه رسیدن به این هدف "تراکم سازی" و یا ساخت ساختمان های مرتفع در شهر می باشد.
سی سال پیش یکی از فلاسفه کانادا به توضیح بهایی پرداخت که در ازای نیروی فن آوری و برای خلق محیطی تصنعی پرداخته می شود. به گفته وی قیمت این نیرو دارای تاثیرات شوک گذاری است که در مقابل تولید سطح جدیدی از اختراعات به جامعه وارد می شود. او می گوید این شوک در واقع همانند داروی بیهوشی است که علیرغم اراده ما توانایی هایمان را برای دفاع از خود در مقابل این تغییرات فلج می کند. به همین دلیل اینکه تغییرات علیرغم مقاومت هایی که بر علیه آن صورت می گیرد پدید می آیند. برای بیان این مطلب هیچ مثالی واضح تر از مقاومت شهرها در مقابل ساخت ساختمان های بلند نیست.
هنگامیکه شهرسازان و معماران می گویند که مثلا "با ساخت فلان ساختمان در قرن 21 چشم انداز شهر را دگرگون خواهیم ساخت" نمی توان این ادعا را به منزله تغییر همه جانبه شهر دانست؛ بلکه می دانیم که با وجود ساخت و ساز های جدید در شهرهای پیشرفته جهان باز هم شاهد حفظ و نگهارای از ساختمان های قدیمی و باستانی شهر هستیم، بنابراین اولین مساله حفظ هویت اولیه شهر است.
اگر نتوانیم خود را با ساخت ساختمان های مرتفع مطابقت دهیم و همچنان شاهد مقاومت شهر ها در مقابل ساخت این ساختمان ها باشیم هرگز نمی توانیم با پیشرفت های نوین در جهان پیش رویم. در این صورت پس از گذشت سالها مرز میان نقاط شهری و روستایی به کلی از میان خواهد رفت و شهرها آنقدر وسیع می شوند که مرزهایی که از گذشته میان آنها وجود داشته به کلی تخریب خواهد شد و هویت کهن شهرها نابود می شود.
shirazcity.org
۱۳۸۷ بهمن ۹, چهارشنبه
موفقيت متخصصان ايراني در توليد بتن فوق سبك سازهيي با مقاومت بالا
موفقيت متخصصان ايراني در توليد بتن فوق سبك سازهيي با مقاومت بالا
پژوهشگران يك شركت ايراني با تغيير در ماده اوليه سيمان و به كارگيري فنآوري نانو موفق به توليد بتن فوق سبك سازهيي مقاوم شدند.
بهمن حاجي سامي ــ مدير عامل شركت توليد كننده بتن فوق سبك سازهيي ــ در گفتوگو با خبرنگار «پژوهشي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) با بيان اين كه بتن فوق سبك سازهاي وزني حدود نصف بتن معمولي دارد، گفت: با توجه به اين عامل، مقاومت اين بتن هم رده بتن معمولي و حتي از آن نيز بالاتر است.
وي ادامه داد: در اين بتن با استفاده از فنآوري نانو تغييراتي در .........
طراحي بتن با مقاومت بالا و هزينه بسيار كم
طراحي بتن با مقاومت بالا و هزينه بسيار كم
بهزاد معين با همكاري قاسم محمودي برنده طرح پژوهشي جشنواره دانشجويان ممتاز، مبتكر و نوآور بسيجي، شاهد و ايثارگر موفق به طراحي بتن با مقاومت بالا و هزينه بسيار كم در ساختمان شدند.
بهزاد معين در گفتوگو فارس درباره اين طرح گفت: هنگامي كه چند ساختمان به صورت متعارف در حال ساخت هستند، معمولا از بتنهايي با مقاومت 200 سانتي متر مكعب كه مقاومت پاييني است، استفاده ميشود.
وي افزود: بر خلاف عقيده برخي افراد كه معتقدند اين طرح هزينه بالايي دارد، در اين طرح ما توانستيم با بتنهايي با مقاومت 400 سانتي متر مكعب و با هزينه بسيار كم، ساختمانهايي با مقاومت بالا بسازيم.
معين خاطرنشان كرد: با توجه به اينكه اين طرح حدود 5 ميليون هزينه براي ما داشته، از وزارت مسكن و شهرسازي تقاضا داريم كه از ما حمايتهاي لازم را داشته باشند. البته طرح ما با حمايت سازمان نظام مهندسي همراه بوده است.
۱۳۸۷ بهمن ۸, سهشنبه
دانلود نشریه 118مباني و ضوابط طراحي شبکه هاي جمع آوري آبهاي سطحي و فاضلاب شهري
۱۳۸۷ بهمن ۶, یکشنبه
فهرست شركتهاي كنترل و بازرسي ساختمان تا تاريخ 21/10/87
فهرست شركتهاي كنترل و بازرسي ساختمان تا تاريخ 21/10/87 در ادامه مطلب
فیلم آموزش eatabs
| Description |  | Play | | Download | |
| |||||
| Introductory Tutorial (27 min) | |  | |  |
| |||||
| Drawing/Drafting Controls (9 min) | | | | | |
| |||||
| Staggered Trusses (13 min) | | | | | |
| |||||
| Modeling Shear Walls with Openings (4 min) | | | | | |
| |||||
| Designing Shear Walls with Openings (6 min) | | | | | |
| |||||
| Shear Wall Design Options (6 min) | | | | | |
| |||||
| Wall Meshing (6 min) | | | | | |
| |||||
| Steel Frame Optimization for Displacement (4 min) | | | | | |
| |||||
| Linear Ramps (4 min) | | | | | |
| |||||
| Radial Ramps (2 min) | | | | | |
| |||||
| Concrete Frame Design (7 min) | | | | | |
| |||||
| Composite Floor Beams (7 min) | | | | | |
| |||||
| Foundations – ETABS to SAFE (6 min) | | | | | |
| |||||
| Modeling with Section Designer (11 min) | | | | | |
| |||||
| Nonlinear Sequential Construction (4 min) | | | | | |
| |||||
| Panel Zone Deformations (6 min) | | | | | |
| |||||
| Auto Edge Constraints (8 min) | | | | | |
| |||||
| Sections Cuts (2 min) | | | | | |
| |||||
| CIS/2 Step File Export (9 min) | | | | | |
| |||||
ually expanding and enhancing this library of tutorial movies. As
always, we welcome your suggestions for new topics. Please e-mail with your comments and suggestions
always, we welcome your suggestions for new topics. Please e-mail with your comments and suggestions
