حرکت روانتر بر روی آسفالتهای بازيافتی تگزاس

بازيافت آسفالتهای شهر"هوستون" که بصورت گرم ومتحرک صورت گرفته، جايزه بهترين عملکرد را نصيب خود نموده است. اين عمليات در کنار پاکسازی بزرگراه و از بين بردن دست اندازها جلوه ای ديگر داشت.

تجربه تگزاس ثابت کرد که بازيافت گرم و در حال حرکت آسفالتهای شهری را می توان سريع و با ايجاد سطوح صافتر به انجام رساند.

يک شرکت پيمانکاری بازيافت آسفالت به شيوه گرم، بزرگراه هفت باندی بسيار شلوغی را در حومه هوستون بازسازی کرد. "جيم کينگ"، از شرکت " بازيافت آسفالت کالتر" می گويد: " پروژه بزرگراه 6 ايالت، از جنوب خط I-10 در يک بزرگراه با ظرفيت 45000 خودرو در روز اجرا شد که در يکی از شلوغترين نواحی اقتصادی-بازرگانی شهر هوستون قرار دارد. رفت وآمد، کار ما را بسيار مشکل کرده بود. جاده توسط بازارچه و مجتمع های آپارتمانی احاطه شده است. آنجا در واقع يک محيط کاملا تجاری بود؛ اما .......

تحت چنين شرايطی، شرکت "کالتر" توانست جايزه "جاده هموار" را کسب کند. اين جايزه 46000 دلاری از مبلغ تعيين شده 50000 دلار برای مساحت 281000 يارد مربع بود.

در تگزاس، جايزه فوق به پروژه هايی تعلق می گيرد که شامل خارج نمودن آسفالت و هموار کردن سطح ويا روکش گذاری باشند. نتيجه اين اقدامات، آسفالتی هموار و صاف خواهد گشت.

"جان رتبن"، معاون فروش شرکت کالتر می گويد: "جايزه دلچسب بود؛ اما تمام تلاش ما در جهت رضايت مشتری است".

ايالت تگزاس در اين طرح از يک فرايند بی نظير بازيافت گرم مخلوط و در حال حرکت استفاده کرد که از آسفالتهای نابود شده موجود، بعنوان سطح پايه بهره برده شد و روی آن يک لايه تازه آسفالت گرم قرار گرفت.

"رتبن" ادامه داد: "سطح جاده را در حدود 350 درجه فارنهايت حرارت داديم و هنگامی که نرم شد؛ به عمق 1 اينچ آنرا کنديم. از يک سازه بازيافت که چسبناکی آسفالتهای کهنه را مرمت می کرد؛ برای مخلوط کردن با آن استفاده کرديم. اين ماده را به قطر يک اينچ بعنوان سطح پايه قرار داديم. در طول زمانی که مواد در درجه حرارت 225 فارنهايت خارج می شدند؛ 1 اينچ روکش آسفالت نو گرم شده بر روی سطح بازيافت شده قرارمی گرفت. چيزی که بی نظير است؛ اين بود که ماشينی که عمليات کندن آسفالت را انجام می داد؛ بطور همزمان، کار تهيه سازه بازيافت، ساختن سطح پايه و کشيدن روکش را نيز انجام می داد".

فايده اين همه زحمت اين بود که هيچ وقفه ای بين بازيافت سطح و کشيدن روکش اصطکاک وجود نداشت و در نهايت، جاده ای ايمن تر برای خودروسواران پديد می آمد.

اما يک مزيت مهندسی نيز در اين ميان حاصل شد. آنگونه که "رتبن" می گويد: "ما به يک چسب حرارتی در ميان لايه بازيافت شده و لايه جديد دست پيدا کرديم. از نقطه نظر مهندسی، هيچ همخوانی و ارتباطی بين لايه بازيافت شده و لايه جديد وجود ندارد و اين پيشرفت تازه، قدم مهمی در افزايش عمر آسفالت برداشته است. ما از همان حرارتی که برای جداسازی جاده استفاده کرديم؛ برای چسباندن دو لايه به يکديگر نيز بهره برديم و هر دو لايه در يک زمان در همديگر فشرده شدند".

سطح جديد توسط يک ماله جداگانه و مرتعش ايجاد می شد که با فاصله ای کمتر از 3 فوت پشت ماله ای که سطح پايه را ايجاد می کرد؛ قرار داشت. اين ماله از ناودانی در جلوی دستگاه آسفالت کننده تغذيه می شد که آسفالت داغ مخلوط را از طريق تونلی بطول خود ماشين به ماله آسفالت کننده می رساند.

بدليل اينکه ماشين با سرعت 18 تا 20 فوت در دقيقه حرکت می کرد؛ موانع جاده ای به سرعت برداشته می شدند در حاليکه آسفالت جايگزين بدون اندکی درنگ بر روی سطح قرار می گرفت. با اتخاذ اين روش، تقاطع ها و مسيرهای عبور و مرور، از نقطه شروع تا پايان، بيش از 15 دقيقه بسته نمی شدند.

عمليات فوق، همچنين لبه مجاور باندهای بازيافت شده را نيز حرارت می داد که منجر به اتصالی پايدارتر و منسجم تر در بين باندهای بزرگراه می گرديد.shirazcity.org

http://www.mahdihashemi.blogfa.com/