تخريب و اصلاح سطوح آسفالتي
براي تعمير سطوح آسفالتي ابتدا بايد عيب كار را تشخيص داد، مهمترين عيوب اين سطوح عبارتند از:
ـ گودالها و حفره‌ها
ـ نشست آسفالت در اثر خرابي زيرسازي
ـ تركهاي آسفالت
ـ موج و شيارهاي طولي و عرضيـ بيرون زدن شن از آسفالت (جدا شدن سنگدانه‌ها از آسفالت)
ـ رو زدن قير
در قسمتهاي بعد به طور اختصار به شرح چگونگي به وجود آمدن اين معايب و روش اصلاح آنها مبادرت مي‌شود.
24-2-2-1 گودالها و حفره‌ها
اين گودالها در اثر عوامل زير به وجود مي‌آيند:
الف: كافي نبودن كوبيدگي آسفالت
ب: وجود نقاط ضعف در زيرسازي
پ: كافي نبودن قير در آسفالت
اين گودالها خطري براي عبور و مرور به شمار مي‌روند و اگر به فوريت مرمت نشوند، توسعه پيدا كرده و به علت نفوذ آب و سرايت رطوبت به زيرسازي و يخبندان، خرابيهاي بزرگتري را موجب مي‌شوند، از اين رو بايد به محض پيدايش گودال در محوطه، آن را لكه‌گيري نمود. نحوه عمل به ترتيب زير است: ابتدا ...........
براي تعمير سطوح آسفالتي ابتدا بايد عيب كار را تشخيص داد، مهمترين عيوب اين سطوح عبارتند از:
ـ گودالها و حفره‌ها
ـ نشست آسفالت در اثر خرابي زيرسازي
ـ تركهاي آسفالت
ـ موج و شيارهاي طولي و عرضيـ بيرون زدن شن از آسفالت (جدا شدن سنگدانه‌ها از آسفالت)
ـ رو زدن قير
در قسمتهاي بعد به طور اختصار به شرح چگونگي به وجود آمدن اين معايب و روش اصلاح آنها مبادرت مي‌شود.
24-2-2-1 گودالها و حفره‌ها
اين گودالها در اثر عوامل زير به وجود مي‌آيند:
الف: كافي نبودن كوبيدگي آسفالت
ب: وجود نقاط ضعف در زيرسازي
پ: كافي نبودن قير در آسفالت
اين گودالها خطري براي عبور و مرور به شمار مي‌روند و اگر به فوريت مرمت نشوند، توسعه پيدا كرده و به علت نفوذ آب و سرايت رطوبت به زيرسازي و يخبندان، خرابيهاي بزرگتري را موجب مي‌شوند، از اين رو بايد به محض پيدايش گودال در محوطه، آن را لكه‌گيري نمود. نحوه عمل به ترتيب زير است: ابتدا بايد مصالح معيوب داخل گود را برداشت، اطراف گودال و كف آن بايد تا حدودي كه به قشر محكم و قابل قبول برسد، كنده شود، در صورتي كه زيرسازي، معيوب و مرطوب باشد، بايد مصالح آن را خارج كرد و مقطع آن را به شكل منظم هندسي درآورد و ديواره حفره را قائم ساخت. مصالح جايگزين قسمتهاي كنده شده از جنس قشر اساس و ضخامت هر لايه حدود 5 سانتيمتر مي‌باشد كه به وسيله تخماق دستي كوبيده مي‌شود. اين زيرسازي را تا حدي بالا مي‌آورند كه از سطح آسفالت به اندازه ضخامت آسفالت موجود و يا 5 سانتيمتر (هركدام بزرگتر باشد) پايين‌تر قرار گيرد.
پس از اينكه محل تعمير شده تميز و خشك شد، بايد كف و اطراف آن را با قشر نازكي از قير MC2 آغشته نمود، به قسمي كه اتصال مخلوط لكه‌گيري را با كف و جدار گود تأمين نمايد، در اين مرحله اگر قير اضافي به كار رود، بعداً از داخل مخلوط لكه‌گيري و كناره‌هاي آن به بيرون سرايت مي‌كند، پس از آغشته شدن كف و جدار به ترتيب فوق، مخلوط لكه‌گيري را در داخل گودال مي‌ريزند و بسته به وسعت آن به وسيله تخماق دستي، غلتك دستي و يا غلتكهاي صفحه‌اي لرزان مي‌كوبند. اين مخلوط بايد به اندازه‌اي در داخل گود ريخته شود كه پس از كوبيدن به اندازه 
ضخامت قشر آسفالت و حداكثر 5 ميليمتر از سطح آسفالت مجاور بلندتر باشد تا بعداً زير چرخهاي سنگين وسائط نقليه همتراز سطح آسفالت گردد.
24-2-2-2 نشست آسفالت در اثر خرابي زيرسازي
در بعضي از نقاط كه زيرسازي يا خاكريز جاده، خوب كوبيده نشده و يا براي عبور لوله‌هاي آب، گاز، كابل و نظاير آن، محل مذكور كنده شده ولي در بازسازي آن دقت نشده، بعداً در زير ترافيك به تدريج متراكم مي‌گردند و در نتيجه سطح آسفالت نشست مي‌كند. نشست آسفالت ممكن است بدون ترك‌خوردگي باشد، ولي از آنجا كه اختلاف سطح براي ترافيك ايجاد اشكال مي‌كند، بايد نسبت به مرمت آن اقدام نمود. در صورتي كه نشست آسفالت خيلي زياد و گسترده باشد، بايد قشر آسفالت را تراشيد و پس از پر كردن و كوبيدن زير آن، مجدداً قشر آسفالت را تكرار نمود، ولي اگر شكست زياد نباشد، بايد آن را با مخلوط لكه‌گيري پيش‌ساخته، به نحوي كه در مورد پر كردن گودالها گفته شد، پر نمايند.
24-2-2-3 تركهاي آسفالت
مهمترين تركهاي آسفالت عبارتند از:
ـ تركهاي طولي و عرضي
ـ تركهاي پوست سوسماري يا موزائيكي
ـ تركهاي جمع‌شدگي
روش مرمت هريك از تركها، به اختصار به شرح زير است:
الف: تركهاي طولي و عرضي
اين تركها همان طور كه از نامشان پيداست، تقريباً به موازات محور راه و يا عمود بر آن ايجاد مي‌شوند، علت ايجاد اين تركها جابه‌جايي زيرسازي، انقباض زيرسازي در سرماي شديد و يا تورم بعضي از مصالح به كار برده شده در خاكريز بدنه راه مي‌باشد. هرگاه تركهاي طولي و عرضي عريض باشند و خطر نفوذ آب و ايجاد يخبندان در فصل زمستان محتمل باشد، بايد فوراً آنها را با قير MC2 پر نمود و روي آنها را با ماسه خيلي نرم و يا خاك سنگ پوشانيد و پس از اينكه قير جذب مصالح شد، ماسه‌هاي زائد را جارو نمود. قبل از ريختن قير، بايد داخل تركها را از گردوخاك و مواد زائد پاك كرد، براي اين منظور مي‌توان از هواي فشرده و يا از برسهاي مويي زبر استفاده كرد.
بايد دقت نمود كه از مصرف قير بيش از حد احتراز شود، در غير اين صورت قيرهاي زائد در اطراف ترك پخش شده و پس از ريختن ماسه، سطحي ناهموار ايجاد مي‌نمايد.
ب: تركهاي پوسته سوسماري يا موزائيكي
اين تركها به صورت چند ضلعيهاي كوچكي به شكل نقش روي پوست سوسمار ايجاد مي‌شوند، در اكثر موارد علت موزائيكي شدن آسفالت، عدم مقاومت كافي قشرهاي زيرين و يا عدم تكافوي ضخامت آسفالت است، براي ترميم آنها بايد آسفالتهاي ترك خورده را برداشته و قشرهاي زيرين را كه اغلب آب در آنها نفوذ نموده است، بيرون آورد و با مصالح مرغوب زيرسازي پر كرد و خوب كوبيد و پس از اجراي پريم‌كت با قير MC2 با مخلوط لكه‌گيري پيش‌ساخته، به نحوي كه در بند 24-2-2-1 گفته شد، آن را پر كرد.
پ: تركهاي جمع‌شدگي
اين تركها روي سطح آسفالت چند ضلعيهاي بزرگي را تشكيل مي‌دهند كه به هم متصل هستند، علت به وجود آمدن آنها، بيشتر كمبود قير در مخلوط آسفالت و يا شكنندگي نوع قير مصرفي است و اصلاح اين تركها مانند رديف «ب» مي‌باشد.
ت: تركهاي هلالي شكل
اين تركها به علت عدم چسبندگي قشر آسفالت گرم به زيرسازي آن و يا در اثر نچسبيدن قشرهاي آستر و رويه به يكديگر، ايجاد و در نتيجه در اثر فشار افقي حاصله از حركت چرخهاي وسائط نقليه ظاهر مي‌شوند، براي مرمت اين قبيل تركها بايد آسفالت اطراف ترك را آنقدر برداشت تا چسبندگي كافي بين آسفالت و سطح زيرين آن مشاهده شود و آنگاه گودال را برابر بند 24-2-2، آماده و با قير MC2 پريم‌كت و سپس با مخلوط لكه‌گيري پيش‌ساخته، پر نمود و خوب كوبيد.
24-2-2-4 موج و شيارهاي طولي و عرضي
موج عبارتست از پستي و بلنديهايي كه به شكل سينوسي و اكثراً به صورت يكنواخت و منظم در سطح آسفالت ايجاد مي‌شوند. مهمترين علل ايجاد موج وجود قير اضافي در مخلوط آسفالت، دانه‌بندي غيرصحيح مواد سنگي، وجود مصالح گردگوشه به مقدار غير مجاز و بالاخره خوب كوبيده نشدن آسفالت است. شيار در سطح آسفالت به علت عدم وجود قير كافي و يا دانه‌بندي ناصحيح مواد سنگي به وجود مي‌آيد. طريقه اساسي مرمت قسمتهاي موجدار و شياردار، كندن آسفالت و تجديد آن با رعايت مشخصات آسفالت است.
24-2-2-5 بيرون زدن شن از آسفالت
بيرون زدن شن از آسفالت عبارتست از جدا شدن تدريجي مواد سنگي از مخلوط آسفالت كه علت آن كمبود قير در آسفالت تهيه شده و يا حرارت زياد در هنگام پخش آن مي‌باشد. در صورتي كه بيرون زدن شن جزئي باشد و معايب ديگري در سطح آسفالت مشاهده نشود، مي‌توان با پخش لايه نازكي از قير مايع MC2 بدون پخش مواد سنگي روي آن رفع عيب نمود، اين طريقه را اصطلاحاً سيل‌كت ابري[11] مي‌نامند.
24-2-2-6 رو زدن قير
اين عيب در اثر وجود قير زائد در مخلوط آسفالت به وجود مي‌آيد و در هواي مرطوب و باراني سطح راه را لغزنده مي‌سازد و براي ترافيك خطرناك است، براي مرمت آن مي‌توان در فصولي كه هوا گرم است با پخش سنگ شكسته و يا ماسه دانه‌بندي شده روي سطح آسفالت و كوبيدن آن به دفعات توسط غلتكهاي سنگين، قيرهاي زائد را جذب نمود، هرگاه مقدار قير بيرون زده خيلي زياد باشد و يا هوا كاملاً گرم نباشد، بايد سطح آسفالت را خراشيد و مقداري سنگ شكسته به آن اضافه نمود و آن را خوب كوبيد.
منبع
www.mahdihashemi.blogfa.com
نشريه 55 مشخصات فني عمومي کارهاي ساختماني
مهندسي عمران در east structure
0 نظرات:
ارسال یک نظر