آثار و بركات روزه
چنانكه گفتیم حقیقت روزه تقواى همه جانبه است و هر كه به تقوا دست پیدا كند به ثمرات دنیوى و اخروى فراوانى كه قرآن و روایات به طور گسترده بدان اشاره كردند دست مىیابد. اما براى آنكه از كلى گویى خارج شده و به طور خاص به ثمرات تقواى ناشى از روزه نایل شو یم به بخشى از آن اشاره مىكنیم.
در یك تقسیم بندى كلى - هر چند بعضى عناوین قابل تداخل در یكدیگرند - بخشى از آثار روزه را مىتوان به آثار فردى و آثار اجتماعى تقسیم كرد.
آثار فردى
1) تقویت مكارم اخلاقى: ماه مبارك رمضان ماه ایجاد و تقویت بسیارى از ملكات اخلاقى است كه آدمى مىتواند با نهادینه كردن و درونى كردن این ملكات، راه خود را براى حركت در این مسیر در ماههاى بعد فراهم سازد. تقویت اراده و رسیدن به حریت و آزادگى اولین ثمره روزه است. انسانى كه در ماههاى دیگر به محض اراده خوردن و آشامیدن و دیدن شنیدن و گفتن هر چیز به انجام آن قادر بود. در این ماه با سختى فراوان باید مانع این همه شود. چنین كنترلى روح را از بند شهوات آزاد مىكند و اراده آدمى را تقویت مىنماید. تقویت ارادهاى ك ه مىتواند سرآغاز ارادههاى بزرگتر و پولادینتر گردد.
مبناى انسانیت بر تزكیه نفس و مبناى تزكیه نفس بر تقویت اراده است، روزهدار در این ماه با تقویت اراده، قواى جسمى حیوانى را كه در دیگر ماهها قدرتمند شده بودند ضعیف مىكند و قواى ضعیف شده روحانى را تقویت مىكند بگونهاى كه برخواستههاى شهوانى غلبه كند1 و این مبدأ و مقصد خودسازى است.
تقویت اراده امكان صبر بر نعمت و معصیت و مصیبت را به آدمى عطا مىكند به گونهاى كه تمامى حالات، روحیات، گفتارها و كردارهاى او در راستاى رضاى الهى قرار مىگیرد و به مقام صابران كه در قرآن بشارت الهى را به همراه دارد نایل مىشود. در روایات رسیدن به مقام صب ر از جمله حكمتهاى روزه معرفى شده است.2
در حدیثى از پیامبر(ص) نصف روزه «صبر» شمرده شده: «الصّیام نصفه الصبر»3
حاصل این ملكات اخلاقى رسیدن به اخلاص است و اخلاص آدمى را همرنگ خداوند مىسازد و او را آینه صفات و اسماء الهى مىنماید: «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَةً».4
از حضرت فاطمه(س) در زمینه نقش روزه در اخلاص نقل شده كه: «خداوند روزه را به خاطر تثبیت اخلاص واجب فرموده است».5
2) آسایش دنیوى و اخروى: روزه علاوه بر رشد فضایل اخلاقى نقش بسزایى در آسایش دنیوى انسان چه در امور مادى و چه در امور معنوى دارد كه در زیر به آن مىپردازیم.
روزه، شدّت شهوت را فرو مىنشاند. بسیارى از لغزشهاى آدمى در زندگى ناشى از شهوات جنسى است بویژه اینكه جوانان در دوران تجرد با این معضل روبرویند از این رو در روایات به نقش روزه در مهار این قوه حساس اشاره شده است: در روایتى از پیامبر اكرم آمده است كه: «بر شما باد به روزه گرفتن كه آن رگها را مىبُرد (شهوت را كم مىكند) و سرمستى را مىبَرد.»
الف) آثار مادى روزه:
یكى از فواید بسیار مهم روزه مسأله بهداشت جسمى روزهدار است. بدن پس از یك سال سوخت و ساز و فعالیت مداوم فرصت استراحتى پیدا مىكند تا نیروى تازهاى بگیرد و از سوى دیگر ذخایر چربى كه زیانهاى فراوانى بر بدن دارد تحلیل رفته و كاسته مىش ود. پیامبر اكرم(ص) با جملهاى ساده و كوتاه كه در بر دارنده تمامى منافع طبّى روزه است بر این مهم تأكید كرده مىفرماید: «صوموا تصحّوا؛ روزه بگیرید تا سالم بمانید.»6 نظر به آنكه این بُعد از روزه در میان دانشمندان، زیاد مورد توجه بوده و درباره آن بحث شده به همین مقدار كفایت مىكنیم.7
اثر دوم اینكه روزه، شدّت شهوت را فرو مىنشاند. بسیارى از لغزشهاى آدمى در زندگى ناشى از شهوات جنسى است بویژه اینكه جوانان در دوران تجرد با این معضل روبرویند از این رو در روایات به نقش روزه در مهار این قوه حساس اشاره شده است:
در روایتى از پیامبر اكرم آمده است كه: «بر شما باد به روزه گرفتن كه آن رگها را مىبُرد (شهوت را كم مىكند) و سرمستى را مىبَرد.»8
اثر سوم از آثار مادى روزه، نظم اقتصادى و معیشتى روزهدار است. رعایت حد اعتدال در خوردن و آشامیدن به كم شدن بخشى از خواستههاى جسمى و در نهایت به بهبود وضع مادى روزهدار و میانهروى او در زندگى كمك مىكند.(9) علاوه بر آن چون اعضاى خانواده به مدت یكماه در وقت افطار و سحر به طور منظم بر سر سفره حاضر مىشوند تداوم این عمل سبب تقویت نظم در خانواده مىگردد.
ب) آثار معنوى:
بالاتر از آثار مادى روزه، آثار گسترده معنوى آن است،گذشته از آنچه در بحث از تقویت ملكات اخلاقى گفته شد روزه باعث دور شدن شیطان10، رهایى از آتش جهنم،11 بخشش گناهان،12 آرامش روحى،13 استجابت دعا14، رسیدن به یقین و معرفت15 و پاداش فراوان اخروى16 براى روزهدار مىگردد كه هر یك از این فواید بطور گسترده، در روایات مورد توجه قرار گرفته است.
آثار اجتماعى روزه
روزه اگر با رعایت آداب لازم و توجه به توصیههاى ارایه شده توسط معصومین صورت بگیرد فواید جمعى فراوانى به همراه دارد كه به طور خلاصه به بخشى از آنها اشاره مىكنیم.
1) مواسات و همدردى با بینوایان: تحمل تشنگى و گرسنگى هر چند مدت اندكى باشد آدمى را به یاد بینوایان مىاندازد و روحیه شفقت و مهربانى و كمك به همنوع و بذل و بخشش و سخاوت و در نهایت تواضع و فروتنى نسبت به دیگران بویژه كسانى كه از حیث معیشتى در سطح پایینترى قرار دارند را در وجود انسان زنده مىكند. امام حسن عسگرى(ع) در پاسخ به پرسش از علت واجب شدن روزه فرمودند: «تا توانگر درد گرسنگى را بچشد و در نتیجه به مستمندان كمك كند».17
2) ایجاد امنیت اجتماعى: روزهدار براى هدر نرفتن نتیجه گرسنگى و تشنگى كوشش مىكند حداقل در ماه رمضان بخشى از گناهان خود را ترك كند بویژه كه این گناهان مىتواند مربوط به حوزه زندگى اجتماعى باشد. آمارهایى كه همواره توسط مقامات انتظامى درباره كاهش روند جرم و جنایت در ماه رمضان منتشر مىشود بهترین دلیل بر این مسأله است.
3) استحكام پیوندهاى خانوادگى: از جمله وظایف مؤمن روزهدار آن است كه در این ماه در اخلاق فردى و اجتماعى خود تجدید نظر كند «احترام به سالمندان، ترحم بر كوچك و بزرگ، صله ارحام و افطار دادن» تنها بخشى از توصیههاى پیامبر در خطبهاى است كه در آخرین جمعه ماه شعبان ایراد كردند و در آن وظایف روزهدار و فضایل روزه را بر شمردند. با دقت در این توصیهها اصلاح روح حاكم بر پیوندهاى اجتماعى روزهدار به وضوح مشاهده مىگردد.18
با امید به آنكه بتوانیم از این ماه پر بركت كمال استفاده را نماییم.
هدهدی، گروه دین و اندیشه تبیانhttp://mahdihashemi.blogspot.com/
1) تفسیر التحریر و التنویر، محمد الطاهر ابن عاشور، ج 1، ص 159.
2) بحارالانوار، ج 96، ص 369، ح 51، حدیث امام رضا7.
3) تفسیر المنار، ج 2، ص 154.
4) سوره بقره، آیه 138.
5) بحارالانوار، ج 96، 368.
6) تفسیر المنیر، الدكتور وهبه الزحیلى؛ جامع الاحادیث، ج 9، ص 100.
7) میزان الحكمه، ج 7، ص 3209 ؛ به نقل از كنز العمال، حدیث 23610.
8) میزان الحكمه، ج 7، ص 3209 ؛ به نقل از كنز العمال، حدیث 23610.
9) تفسیر المنیر، ج 2، ص 131 با تصرف.
10) بحارالانوار، ج 96، ص 255.
11) میزان الحكمه، ج 7، ح 10922.
12) بحار، ج 96، ص 355.
13) امالى الطوسى، ص 296، ح 586.
14) عیون الاخبار، ج 1، ص 297 - 298.
15) بحارالانوار، ج 77، ص 27.
16) همان منبع، ج 96، ص 355.
17) همان منبع، ص 369.
18) بحارالانوار، ج 96، ص 358।
0 نظرات:
ارسال یک نظر